Garbowanie to proces obróbki skórek i skór zwierząt w celu wytworzenia skóry. Garbarnia to miejsce, w którym przetwarzane są skórki. Garbowanie skóry w skórę wiąże się z procesem, który trwale zmienia białkową strukturę skóry… 

…czyniąc ją bardziej wytrzymałą i mniej podatną na rozkład, a także ewentualnie ją barwiącą.

Przed garbowaniem skórki są odtłuszczone, odtłuszczone, odsolone i moczone w wodzie przez okres od 6 godzin do 2 dni. Historycznie proces ten był uważany za szkodliwy lub „zapachowy handel” i spadł na obrzeża miasta.

Tradycyjnie garbowanie wykorzystywało garbnik, kwasową substancję chemiczną, z której czerpie swoją nazwę garbnik (garbnik jest z kolei nazwany po starym niemieckim słowie oznaczającym dąb lub jodłę, z którego pochodzi ten związek). Stosowanie roztworu chromu (III) zostało przyjęte przez garbarzy w rewolucji przemysłowej.

Historycznie rzeczywisty proces opalania polegał na garbowaniu roślinnym. W niektórych odmianach tego procesu na skórę nakładano olej cedrowy, ałun lub garbnik jako garbnik. Gdy skóra była rozciągnięta, traciła wilgoć i wchłaniała środek.

Po przyjęciu w medycynie moczenia szwów w roztworze chromu po 1840 r. Odkryto, że metoda ta może być również stosowana ze skórą, a zatem została przyjęta przez garbarzy.